Öğretim yöntem ve tekniklerinin temel amaçları

____________________________________________________________________

Öğretim yöntem ve tekniklerinin temel amaçları

Anlatım: Organize görüş kazandırmak, ortak altyapı oluşturmak ve öğretimde ekonomiklik sağlamak.

Tartışma: Düşünmeye ve konuşmaya yöneltmek, iyi anlaşılmayan noktaları açıklamak, verilen bilgileri pekiştirmek ve demokratik tutum kazandırmak.

Örnek olay: Konunun içindeki problemlerin tartışılarak çözülmesi yoluyla öğrenme, problem çözme becerisi kazandırmak ve öğrenilen bilgilerin günlük yaşama aktarılmasını sağlamak.

Gösterip yaptırma: Bir konuya ilişkin bilgileri beceriye dönüştürmek, psikomotor beceriler kazandırmak ve yaparak yaşayarak öğrenme sağlamak.

Problem çözme: Üst düzey bilişsel beceriler kazandırmak, bilimsel süreci öğretmek, problem çözme becerisi ve yaparak yaşayarak öğrenme sağlamak.

Proje: Disiplinler arası çalışma becerisi, üst düzey zihinsel beceriler ve bilimsel tutum kazandırmak, kişisel ve birlikte (grupla) çalışma becerilerini geliştirmek.

Bireysel çalışma: Öğrencinin kendi öğrenme stiline uygun ortamda öğrenmesini sağlamak.

Beyin fırtınası: Hayal gücünü, yaratıcılığı ve problem çözme becerilerini geliştirmek.

Görüş geliştirme: Eleştirel düşünmeyi, başka görüşlere saygıyı, ikna yeteneğini geliştirmek, görüşlerini değiştirebilme becerilerini kazandırmak.

Altı şapkalı düşünme: Sistematik düşünme, farklı yönleri görme, düşünme ve doğru karar verme becerilerini geliştirmek.

Gösteri: Görerek de öğrenmeye olanak tanıyarak daha kalıcı öğrenmeler sağlamak, büyük gruplara kısa sürede çok bilgi aktarmak ve uygulamaları göstermek.

Soru cevap: Düşünme ve konuşma alışkanlığı kazandırmak, karşılıklı etkileşim sürecini başlatmak, katılımı sağlamak, eksikleri belirlemek.

Rol oynama: Görüşleri, duyguları anlamaya yardımcı olmak ve empati duygusunu geliştirmek.

Drama: Yaratıcılığı geliştirmek, öğrencilerin hangi durumlarda nasıl davranmaları gerektiğini yaşayarak öğrenmelerini sağlamak.

Benzetim: Gerçeğinin tehlikeli ve imkânsız olduğu durumlarda yapay ortamlar düzenleyerek öğrenciye deneyim kazandırmak ve öğrenmeyi soyutluktan kurtarmak.

Mikro öğretim: Deneyim kazandırmak, eleştirel ve yansıtıcı düşünme becerileri geliştirmek, özellikle öğretmen adaylarına hizmet öncesi eğitimde uygulama yapma olanağı sağlamak.

Eğitsel oyun: Öğrenilen bilgileri pekiştirmek, bu bilgilerin rahat ve neşeli bir ortamda tekrarını sağlamak, ve sınıf içi çalışmaları monotonluktan kurtararak daha ilgi çekici hale getirmek.

Deney: Bilimsel bir gerçeği kanıtlamak veya öğrencilere göstermek.

İstasyon: Yarım bırakılan işi tamamlamak, önceden yapılan işleri ileri götürmek, etkinlik zenginliği sağlamak, bir ürün ortaya çıkartmayı beklemek.

Konuşma halkası: Empati, iletişim, kendini ifade etme, farklı görüşlere saygı gösterme, duygularla düşünceleri ayırt etme becerilerini kazandırmak.

Sokrat tartışması: Öğrencilerin eski bilgilerini kullanarak yeni bilgilere ulaşmalarını sağlamak.

Sokrat semineri: İçeriği öğretmek, eleştirel düşünme ve tartışma becerileri kazandırmak.

Altı ayakkabılı uygulama: Uygulama becerisi ve analitik düşünme yeteneği kazandırmak.

Bireyselleştirilmiş öğretim: Bireysel farklardan kaynaklanan eksiklikleri gidermek ve öğrenciye bireysel sorumluluk kazandırmak.

Gezi: Gerçek ortamda öğrenmeyi sağlamak, çevreye karşı duyarlılık kazandırmak ve sosyalleşmeyi sağlamak.

Gözlem: İnceleme olanağı sağlayarak doğrudan bilgi edinmeyi öğretmek.

Görüşme: Sözel iletişim yoluyla kişilerden bilgi toplamayı öğretmek.

Ödev: Tekrar, pekiştirme, tamamlama, genişletme, derse hazırlık ve değerlendirmeyi sağlamak.

Sergi: Öğrenme-öğretme sürecindeki etkinlikleri paylaşmayı, organize etmeyi, bir ürünü ortaya koymayı, grupla çalışmayı öğretmek ve estetik özellikler kazandırmak.

Müze eğitimi: Tarih ve sanat eserlerini tanıtmak, onları yaşamın bir parçası olarak düşünmek.

Kaynak: Öğretim Yöntem ve Teknikleri, İhtiyaç Yayıncılık, 2010

Yorum yok

Henüz bir yorum yok.

Bu yazıdaki yorumlar için RSS beslemesi. Geri izleme URI

Yorum yaz