İlk bisiklet yarışı
____________________________________________________________________Gitmekten vazgeçtiğimiz Marmara Bisiklet Yarışı sonrası 22 Ekim 2017 tarihinde düzenlenen Edirne Cumhuriyet Bayramı 9.Yol Bisikleti Yarışı’na Kapaklı Spor Kulübü Bisiklet Takımı olarak katıldık. Bisikletin ne kadar da zevkli bir şey olduğunu bir kez daha görmüş oldum tabi. 😀
Yarış sabahı Muratlı’dan Büyük Karıştıran tarafına sürüp takımı taşıyan araca geçtim. Tabi yoldaki güzel segmentte de ilerlemek keyifletti. Yolda sohbetler, muhabbetler, gazlar… Sanırsın bisikletle değil, sesten hızlı uçakla yarışacağız. Nihat abinin neyle uçmayı planladığına anlam veremedim zaten. 😀 Yarış alanına gittik, kayıt vs. yaptık ettik. Verilen etiketler iğnelendi, kasklara etiketker yapıştırıldı. Yarış alanına geçildi… Tabi yarış alanına geçtiğimizde biraz geride kalmamız kötü oldu demeli.
Start verilmesi ile yarış başladı ve o dar yollardan Edirne dışına çıkışa kadar hızlan yavaşla hızlan yavaşla, hiç zevkli bir şey değildi. E tabi o hengamede düşen de olmaması imkansız. Ben o kısmı sıkıntısız geçtim neyse ki.
Tabi tam nötral start verildi ki, hızlanmaya başladık, aksilik de peşimden gelmese olmaz. 😀 Grup içinde sürekli yavaşla ve hızlan yapıldığı için ön vitesi yükseltmedim ama arka 8. dişliye kadar gelmiş. Nötral start sonrası hızlanmaya başlayınca da artık önü de yükselteyim dedim ve ben vites koluna dokundum. Sonra çaaat diye bir ses, çar çar çar sürtünme sesleri. 😀 Hemen arkadan geleni kontrol edip orta refüje çektim bisikleti. Zincir bir güzel atmıştı ve sıkışmıştı. Yarım bir dakika oyalanıp taktım yerine. Bisikleti asfalta indirdiğimde süpürge yaklaşıyordu. 😀 Yarış başladığı gibi süpürgeye alınmamalıydım yahu. Paralimpik yarışan arkadaşlar geçerken tekrar başladım ben de asfalta inip.
Sonrası ise yarışın pelatonu ile aramda anlamlı bir mesafe kalmadığından, tamamen zevke dönük bir bisiklet sürüşü oldu. Gepgeniş, çift şerit yolda, zevkine bastım. İlk Edirne çıkışında Serkan’ı yakalayıp geçtim, sonra diğerlerini. Geniş yollarda yolun ortasında ya da sol şerit işgal ederek sürmek çok zevkliydi. Yarış Edirne’de başlayıp E5 üstünden Necatiye’yi biraz geçince bir kavşakta geri dönerek yine başlangıç noktasına dönüyordu. Bu kavşağa yakın da bir üst geçit vardı ki, ben bunun altından geçerken pelaton da karşı yönden gelip, o üst geçidin altından geçiyordu. 😀 Yani arada kilometrelerce mesafe vardı. 😀
Neyse, sürmeye devam ettim ve sıkıntısız bitirdim yarışı. Kendi Garmin kaydıma göre 2 saat 23 dakika 28 saniyede, 31,8 km/s ortalama ile bitti 76 kilometrelik yarış. Pelatondan bir 15 – 20 dakika geride. 😀 Ama pelatonu bir kez kaçırıp yetişecek performans ve teknik donanım da olmayınca yapacak bir şey yok. 12 KG yol bisikleti ile ve o performansla o oluyordu. Zevk almaya baktım ve sonuna kadar aldım. 😀 197. miydim, 205. miydim bir şeydim işte. Hani zincir atması ile en sonda kalıp, yine yaklaşık 800 kişinin 600’ünü geçebilmiştim. Mücahit abi biraz ilerilerdeydi. Bazımıza kramp girmiş, bazımız yorulmuş, bazımız keyifçe bitirdi vs. Nihat abinin jet motoru arızalanmış falan… 😀
Sonrasında bir makarna ikramlarını gömdükten sonra bir de Edirne ciğerinin tadına bakıp dönüşe geçtik. İlk yarıştı. Öngördüğüm ama beklemediğim bir teknik sorun yüzünden olabilecekten çok daha geride bitirdim ama yapacak bir şey yok. Hani bisiklet olayı, sonuncu da bitirmiş olsan zevkli bir şey, öyle diyeyim. 😀
