Bilgisayarın başında otururken biryerlerden arada reklamını gördüğüm IDA Ultra’nın linkleri karşıma çıkıyor. 114KM ve 66KM olarak uzun parkurları var. 15KM ve 36KM olarak da daha kısa parkurları. Sayfalara bakınırken, hadi katılayım yahu, ne olacak diyorum. E yarış Balıkesir’de. 15KM koşmak için de ta oraya gitmeye masraf yapılmaz… Sonra düşünüyorum, e 36’yı da burada koşarım diyorum. Sonra 66K yarışına kayıt olmuş buluyorum kendimi… 🙂 Yarışta bir hedef yok. Hedef bitirmek, biraz gezip görmüş olmak.
Her yapılan plan gerçekleşme sürecinde plana uygun gitmeyebiliyor. Haftasonu da böyle bir planla böyle bir koşu yaptık. Hedefimiz Kırklareli, Vize’deki Kazandere Barajı etrafında bir tur atıp atamayacağımızı görmekti. Mesafe olarak çok derdimiz yoktu ama iyi bir mesafe ortaya çıkacağı ortada idi.
Youtube’ta denk gelince izlediğim bir film. İmam hatip mezunu bir motorcu bir arkadaşının hatırı için bir köyde geçici olarak imamlığa başlıyor. Arkadaşı da ölmek üzere olduğundan reddetmek istemiyor. İmam hatip mezunu ama bunu çevresinden saklamış, çevresi bunu bilmiyor. Sürdüğü hayat da pek imam hatipte öğrendiklerine uygun bir hayat değil, çelişkileri var. Yeni imamın gelişine ahali seviniyor ki, kendilerine namaz kıldıracak yeni bir imamları var artık. Tabi motorcu imamı köydeki bazı kişiler pek hoş karşılamıyor. Bir de motora köyün genç kızlarından birini bindirince işler iyice karışıyor. Din, ahlâk, modern yaşam gibi konuların arasında pinpon topu gibi dolaşan bir yapım işte. Mükemmel bir film değil. Konudan iyi bir şeyler çıkarılmaya çalışılmış. Ama bir süre sonra olayları tahmin edebilmeye başlıyorsunuz, oyunculuklar eh işte… İzlediğime pişman mıyım? Değilim…
Yerli yapım film ve dizileri genel olarak çok sevmem. Genelinde çoğu yoğun aşk, ilişki etrafında dönen yapımlar oluyor. Benim de ilgimi çeken bir tarafı olmadığı için pek izlemem. Bu film de Youtube’da birkaç kısa videosu karşıma çıktı parça parça. Onlara denk gelip izledikten sonra da tamamını izledim. İzlediğime de hiç pişman değilim. 🙂
Akşam koşumu yapmaya hazırlanmışım, bir 10K yapsam güzel olur diyorum. Saatimde koşu aktivitesini seçtiğimde bana bir antrenman öneriyor. 4.35 tempo ile ikişer dakikadan 8 kez koşmamı istiyor. 4.35’ler uzun süredir tempolu koşmayan biri için zor gelir ama iyi geliştirir herhalde diyerek kabul ediyorum. Başlıyorum koşmaya. İlk on dakika 6.05 tempo ile ısınma koşusu. Nabza bakıyorum, ısınma sınırlarının üstündeyim. 10 dakikadan sonra interval kısmı geliyor ve basıyorum. Ama basamıyorum. Motor 4.35 tempo koşamıyor, 4.48’in üstüne çıkamamışım ve nefes nefese koşuyorum onu da. Nabız da 196’ya fırlamış. 2 dakika doluyor ve dinlenmeye geçiyorum. Sonra böyle koşulmaz deyip bırakıyorum koşuyu, koşacak enerjim yok. Tempolu yürüyüş yapıyorum. Peki neden koşamadım? Tempo çok mu yüksek geldi? Hava mı soğuktu? Başka bir şey mi?
Bir süredir Doğu Expresi adlı Kars ile batı arası tren seferleri oldukça rağbet görüyor. Hatta normaline göre bile biletler zamlanmış ve bilet bulmak bile zorlaşmış sanırım. Yutubırlar, gezi blogırları falan gidiyor, fotoğraf, video çekiyor ediyor vs. Entelleşmiş hani bu ekspres.
Kapaklı Belediyesi Spor Kulübü Bisiklet Takımı olarak yarışlara katılımlarımızın devam ettiği bir dönem. Performans olarak da iyi olduğum bir dönem. Antalya’da düzenlenen bir yarışa katılmak da zevkli olacaktı, katıldım.
Yaklaşık 15 sene önce, henüz VCD oynatıcıların yeni yeni ülkede yaygınlaşmaya başladığı dönemde duymuştum sesini. Pazardan alma, içi kaçak 140 küsür yabancı şarkı MP3 dolu bir CD’de idi. CD’yi ilk kurcalarken grubunun şarkılarını duysam da hiç ilgimi çekmemişti başta. Her ne kadar rak ve metal müzikler dinlesem de aslında benim tınım baslı melodik trans, tekno temell şarkılardır hani. Zamanla arada o CD’de denk geldikçe duymaya alışmaya başladım sesini.
Edirne’de aldığım yarış tadından sonra sıradaki yarış da Veloturk’un düzenlediği Granfondo Çeşme yarışı oldu. Granfondo’lar ücretli etkinlikler oluyor. Dolayısıyla katılım da Edirne gibi ücretsiz etkinliklere göre biraz daha sınırlanabiliyor. Uzun, kısa parkurları vs. oluyor. Ben kısa parkura kaydolmuştum ama biraz uzatıp orta parkur kıvamına getirdim yine. 😀
Gitmekten vazgeçtiğimiz Marmara Bisiklet Yarışı sonrası 22 Ekim 2017 tarihinde düzenlenen Edirne Cumhuriyet Bayramı 9.Yol Bisikleti Yarışı’na Kapaklı Spor Kulübü Bisiklet Takımı olarak katıldık. Bisikletin ne kadar da zevkli bir şey olduğunu bir kez daha görmüş oldum tabi. 😀
Piyanonun sınırsız sayıda tuşu varsa, o piyanoda çalabileceğin hiçbir müzik yoktur. Bu tanrının piyanosu. (1900 Efsanesi) (The Legend of 1900) (La leggenda del pianista sull'oceano)
