Soru sorma biçimimiz

____________________________________________________________________

Soru sorma biçimimizin önemi üzerine kısa bir anekdot…

İki arkadaş, sigara içerken İncil okunup okunmayacağını merak etmiş ve tartışmaya başlamışlar. Uzlaşamayınca Papa’ya sorup izin almaya karar vermişler. İkisi de papaya sırasıyla sormuş ama bir tanesi izin almış, diğeri alamamış. İzin alamayanın sorduğu soru: “Papa hazretleri, ben İncil okurken canım sigara içmek istiyor. İçebilir miyim?” Papa’nın cevanı: “Oğlum İncil okunurken Tanrı’yla ilgilenmen lazım. Tanrı’yla ilgilenirken de dikkatinin dağılmaması gerekir. O nedenle İncil okurken sigara içilmez” İzin alabilenin sorduğu soru ise: “Papa hazretleri, sigara içerken canım İncil okumak isterse okuyabilir miyim?” Papa’nın cevabı: “Oğlum, her nerede ve ne koşuld olursan ol İncil okuma isteği duyarsan, okuyabilirsin.”

1 Yorum

  • Yazan: Enes, 3 Ekim 2010 @ 11:47 am

    Bu iki soruda bir meselenin öneminin(İncil okunmak meselesi ile sigara içmek meselesi)diğer meseleden fazla olduğu cümledeki sıralama farkıyla vurgulandığı anlaşılmaktadır.

Bu yazıya bağlantılar

Bu yazıdaki yorumlar için RSS beslemesi. Geri izleme URI

Yorum yaz