Kedi – Ä°nsan

____________________________________________________________________

Kedinin biri Tanrıdan bir günlüğüne sahibinin yerine geçmek istemiş. Tanrı kedinin isteğini kabul etmiş.
Kedi sabah uyandığında kendini evin erkeği olarak yatakta bulmuş ve günü insan olarak yaşamaya başlamış.
AkÅŸam olduÄŸunda Tanrı kediyi çağırmış, “Ee günün nasıl geçti? Ä°nsan olmak hoÅŸuna gitti mi?” diye sormuÅŸ. Kedi yüzünü buruÅŸturup baÅŸlamış anlatmaya:
“Sabah tam kalkıp aynanın karşısında bir bıçakla hiç gereÄŸi yokken elimi yüzümü kestim.
Bu da yetmezmiş gibi otobüste yer olmadığı için yarım saat ayakta kaldım. Oysa kedi olsaydım bir yerlere sığışabilirdim. Sonra işyerinde patronum beni azarladı. Ama hiçbir şey yapamadım. Kedi olsaydı tırmığım ile haddini bildirirdim.
Öğle yemeÄŸinde ise haÅŸlanmış sebze vardı. Tuvalete girmek için dakikalarca bekledim. Halbuki köşede iÅŸimi hemen halledebilirdim,” demiÅŸ.
Tanrı ÅŸaşırmış, “Pekiyi hiç beÄŸendiÄŸin bir ÅŸey olmadı mı?” demiÅŸ.
Kedi kötü kötü gülmeye baÅŸlamış, “Olmaz mı,” demiÅŸ, “KomÅŸunun köpeÄŸini alıp arabaya attığım gibi kentin öteki ucuna götürüp bıraktım.”

Kıssadan hisse: Her ÅŸeyi olmaya özenme…