Ufaklık, ne yapıyorsun?

____________________________________________________________________

Fıkradır.

Ä°ÅŸ çıkışı evine doÄŸru yürüyen polis, evinin sokağına geldiÄŸinde küçük bir çocuÄŸun köşebaşında diz çökmüş toprakla oynadığını görür. ‘VatandaÅŸla ilgili’ imajı yaratacak ya, yanına yaklaşır ve sorar:

Polis: Ufaklık, ne yapıyorsun?
Çocuk: Polis yapıyorum.
Polis: Nasıl yapıyorsun, anlat bakayım.
Çocuk: Böyle kum koyuyorum, su koyuyorum, biraz da b*k koyuyorum, polis oluyor.

Polis duruma bozulur. Kimse görüyor mu diye saÄŸa sola baktıktan sonra usulca eÄŸilip çocuÄŸun kulağından tutar ve “bak ufaklık, böyle ÅŸeylerle uÄŸraÅŸma, tamam? hadi ÅŸimdi git evine..” der.

Ertesi gün yine iÅŸ çıkışı, çocuÄŸu aynı yerde oynarken görünce ‘akıllanmıştır herhalde’ diye düşünür ve çocuÄŸun yanına yaklaşır.

Polis: Ne yapıyorsun ufaklık?
Çocuk: Poliiiis..
Polis: Nasıl yapıyorsun, söyle bakalım.
Çocuk: Böyle kum koyuyorum, su koyuyorum, biraz da b*k koyuyorum, polis oluyor.

Polis bu kez sadece çocuğun kulağını çekmekle yetinmez, çocuğu adam akıllı döver.

Ertesi gün yine akşam vakti aynı çocuğu aynı yerde aynı oyunu oynarken görünce bir hışımla çocuğun yanına gider ve sert bir ses tonuyla tekrar sorar:

Polis: Çocuk (!) ne yapıyorsun?!
Çocuk: Jandarma yapıyorum.

(Jandarma kelimesini duyan polisin ağzı kulaklarına varır.)

Polis: Nasıl yapıyorsun, anlat bakayım.
Çocuk: Böyle kum koyuyorum, su koyuyorum, jandarma oluyor.
Polis: B*k koymuyor musun?
Çocuk: Cıkk, b*k koyunca polis oluyor ))