100 yıl sonra evlilik kavramı olur mu?

____________________________________________________________________

Şu an evlilik kavramını ve evlilik müessesesini yaşadığımız, tanık olduğumuz ya da haberini duyduğumuz olaylarla ölüyor vaziyette görmekteyim.  Hani boşanma istatistiklerini biraz araştıran neden böyle düşündüğümü kolayca anlayabilir.

Eskiden evliliğe nasıl bakılıyorsa, artık böyle bakanların azaldığı da bir gerçek. Eskiden evli değil ve bir karşı cins ile aynı mekanda ve üstelik imam nikahından yoksun kalıyorsanız ya o.. idiniz ya da çocuğu. Mahalleli tepenize biner; bakkal ya ekmek bile vermez, ya da kadını gördüğü gibi sulanmaya, tezgah altı olayına girişmeye çalışırdı. Erkeklerde nasıldı bilmem, eski büyüklerin anlattığına göre, o zamanlarda da varmış zamparalık tezgahları. 😀

Şimdi ise kadın da erkek de aynı evi paylaşıyor, sadece aynı evi paylaşmakla da kalmıyor muhakkak. 😉 Çocuk olmadan evlenmeyebiliyorlar da. Aileleri de bir şey demedikten sonra buna bu bir sorun olmuyor zaten.  Arada evlilik gibi resmi bir bağın olmaması bireylerin de daha özgür olmasını sağlıyor. İki taraf için de ilişkileri soğuyunca ayrılıp gitme lüksü var, geniş bir rahatlık. Bunu yapıp tazminat ödeme vs. uğraşmak yok. Mahalleli de muhtemelen artık daha az tepki veriyor. Tepkisi de aile içi sohbetlerde komşunun dedikodusunu yapmak şeklinde.

Dünya genelinde yeni evlenme oranları yavaş yavaş azalıyor. İnsanlar fikri ve ahlaki olarak özgürleştikçe evlenme oranları daha da azalaca.

Sadece özgürleşme değil muhakkak. Bozuk kapitalizmle süren yaşam ve daha da bozulan kapitalist dünyada, para kazanmak da zorlaşıyor. Para kazanmak için eskiden yapılan şeylerden daha ağır şeyler yapmak gerekiyor. Tabi daha da bozulmaya devam eden genel durum. Çocuk yapmadan evli kalmak zor gibi. Çocuk yapınca da geleceğinin ne olacağı meselesi var. Buna güvenemeyen kişilerin de evlilik ile problemleri var.

Ha evlendiler diyelim… Eskiden belki de boÅŸanma çok bilinen veya sık olan bir ÅŸey deÄŸilmiÅŸ. Aile bireyleri aralarında problem olsa da buna katlanır, yer dayağını yaÅŸar gidermiÅŸ… Åžimdi ise boÅŸanma daha bilinen ve yaygın bir ÅŸey. Eskisi kadar da anormal karşılanmıyor. Yani iletiÅŸimde olduÄŸunuz çevrelerde boÅŸanma ile ilgili sık sık haberler duyuyoruz günümüzde. Bu da insanlara cesaret veriyor ki, sorunlarının çözülemeyeceÄŸinden emin oldukları an, boÅŸanabiliyorlar.

Tabi tek boÅŸanma nedeni geçinememe, kavga etme, dayak vs. de deÄŸil. BaÅŸtan evlilik müessesesine hazır olmadan evlenmek de sorunlardan biri… Yani taraflar birbirlerine karşı sorumluluklarını bilmiyor, yükümlülüklerini düşünmüyor ya da uÄŸraÅŸmak istemiyorlar. Hazır olmadan evleniyorlar yani. Bu durumda da geçinmeleri zor oluyor tabi.

Böylelikle, yapılan evlilik oranları azalıyor ve boÅŸanma oranları da artıyor. Yani insanlar evlilik müessesesi ile uÄŸraÅŸmadan yaÅŸamaya daha da alışıyor. BaÅŸlıkta 100 yıl sonra dedim ama, bununla ilgili bir kanıtım yok, ortalama bir deÄŸer. 80 yıl sonra da olabilir, 120 yıl sonra da…

Peki 100 yıl sonra ne olur? Bilmem, ÅŸu anki yaÅŸamımıza bakıp 100 yıl sonra olacakları ÅŸu anki kavramlara ve deÄŸerlere göre hayal etmek doÄŸru bir sonuç vermez… Ama belki de… Evlilik müessesesinin adı unutulur. Belediyeler vs. artık evlilik hizmeti vermemeye baÅŸlar. Ä°mam nikâhları moda olabilir ama… Daha basit görüldükleri için tek bu nikâh da yapılabilir. Tabi onun da adı unutulmazsa. Ama bin yıldan uzun süredir süregelmiÅŸ olmasına güvenim daha uzun süre devam etmesi de büyük oranda mantıklı.

Birlikte yaşama kavramı da değişebilir. Hani sadece aynı evde kalıp cinsel ve romantik ihtiyaçlarını karşılayan iki sevgili tanımı da değişebilir. Sevgililerin sayısının bir olması durumu çürür sanırım. Hani isteyen istediği kadar kişiyle ilişki yaşayabilir. Bu durumda da sabah bir partner, öğleden sonra ikinci, akşam üçüncü, gece dördüncü vs. 😀 Hani diğer partnerler de bunu olumsuz karşılamayabilir.

Çocuk yetiÅŸtirme enstitüleri kurulabilir. Aile iliÅŸkilerinin bozulması sonucu çocuk yetiÅŸtirme kavramı da deÄŸiÅŸiklik geçirir muhakkak. Düzenli bir aile yapısı olmadan ilgilenmek zor olur diye bunu sizin yerinize yapacak enstitüler kurulur. Siz aylık ücretlerini yatırırsınız, onlar da çocuÄŸunuzla ilgilenecek görevliler ayarlarlar. Bu ÅŸekilde nüfusun azalmasının da önüne geçilir, çocukların belirli bir standartta ve belirli deÄŸerleri sayacak ÅŸekilde büyütülmesi de saÄŸlanır ki, ideal insan haline getirilebilirler böylelikle… 😀

Bu konu hakkında kitap bile yazılabilir aslında, ama üşeniyorum. Bu kadar da yazmayı planlamamıştım zaten. Hem kim bilir, belki bu artan evlenmeden yaşam istatistiklerinde bir artış yoktur belki. Yüzyıllardır aynıdır ama, gelişen teknoloji sayesinde insanlara daha rahat ulaşılabildiğinden istatistikler artıyor görünüyordur. Yüzyıllarca aynıdır da, yüz yıl sonra da aynı olur belki. 😀

Neyse, konuyu Olacak O Kadar ile kapatalım. 🙂